ΦΙΛΟΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ..

Τι είναι τα Δίωτα Κύματα:

Η αίσθηση της ακοής των Δίωτων κυμάτων συμβαίνει όταν δύο συναφείς ήχοι, σχεδόν παρομοίων συχνοτήτων (κάτω από 1500 Hz) παρουσιάζονται, ένας σε κάθε αυτί, έτσι ώστε ο εγκέφαλος να ανιχνεύει τις διαφορές φάσεις μεταξύ αυτών των ήχων.

Αυτή η διαφορά φάσης, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα παρείχε κατευθυντήριες πληροφορίες στον ακροατή. Όταν όμως παρουσιάζεται με στερεοφωνικά ακουστικά, ο εγκέφαλος ενοποιεί τα δύο σήματα, δημιουργώντας την αίσθηση ενός τρίτου ήχου, ο οποίος ονομάζεται Δίωτο Κύμα.

Γινόμενοι αντιληπτοί ως ένας κυμαινόμενος ρυθμός, στη συχνότητα της διαφοράς μεταξύ των δύο ηχητικών μέσων εισόδου, τα Δίωτα κύματα γεννιούνται στον εγκεφαλικό φλοιό μέσα στις περιοχές επεξεργασίας του ήχου οι οποίες αποκαλούνται άνω ελαιώδεις πυρήνες [superior olivary nuclei]. Αυτή η ακουστική αίσθηση είναι νευρολογικά κατευθυνόμενη στο δικτυωτό σχηματισμό και ταυτόχρονη ένταση ήχου διαβιβάζεται στον εγκεφαλικό φλοιό όπου μπορεί, αντικειμενικά, να μετρηθεί ως FFR [frequency-following response (αντίδραση προκύπτουσα από συχνότητες)].

Έχουν λάβει χώρα αναρίθμητες αναφορές και ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός ερευνητικών προσπαθειών, που αναφέρουν ευεργετικές αλλαγές στην εγκεφαλική κατάσταση, οι οποίες συσχετίζονται με τους ρυθμούς Δίωτων κυμάτων. τα Δίωτα κύματα έχουν συσχετισθεί με μεταβολή στις καταστάσεις διέγερσης [arousal states], στην εστίαση της προσοχής [attentional focus], και στην επίγνωση [awareness], τα οποία οδηγούν σε ολοκληρωμένη λειτουργία των αισθητήριων οργάνων, καλύτερη ανταπόκριση κατά την εκπαίδευση άλφα κυμάτων (Foster 1990), χαλάρωση, διαλογισμό, μείωση του stress, έλεγχο του πόνου, βελτίωση του ύπνου (Wilson 1990; Rhodes 1993), φροντίδα της υγείας (Carter 1993), βελτίωση του περιβάλλοντος εκμάθησης (Akenhead 1993), βελτιωμένη μνήμη (Kennerly 1994), δημιουργικότητα (Hiew 1995), θεραπεία παιδιών με αναπτυξιακά προβλήματα (Morris 1996), διευκόλυνση της προσοχής (Guilfoyle & Carbone 1996), κορυφαίες, καθώς και άλλες εξαιρετικές εμπειρίες (Masluk 1997), διευκόλυνση κατά τη μετάβαση σε υπνωτική κατάσταση [hypnotisability] (Brady 1997), θεραπεία της κατάθλιψης των αλκοολικών (Waldkoetter & Sanders 1997), και θετικές επιδράσεις στην απόδοση επαγρύπνησης [vigilance performance] και στην ψυχική διάθεση (Lane et al. 1998).

Τα Δίωτα κύματα ανακαλύφτηκαν το 1839 από έναν Γερμανό ερευνητή, τον H. W. Dove. Η ικανότητα του ανθρώπου να αντιλαμβάνεται τα Δίωτα κύματα φαίνεται να είναι αποτέλεσμα της εξελικτικής προσαρμογής. Πολλά εξελιγμένα είδη δύνανται να συλλάβουν τα Δίωτα κύματα εξαιτίας της εγκεφαλικής δομής τους. Οι συχνότητες στις οποίες μπορεί να παρατηρηθεί αλλαγή, εξαρτάται από το μέγεθος του κρανίου. Στον άνθρωπο, τα Δίωτα κύματα μπορούν να γίνουν αντιληπτά όταν οι συχνότητες είναι χαμηλότερες από περίπου 1500 Hz. Ωστόσο, αυτό που μας ενδιαφέρει κυρίως σε αυτό γεγονός, είναι αυτή η έμφυτη ικανότητα του εγκεφάλου να συλλαμβάνει τις διαφορές φάσης μεταξύ των αυτιών, έτσι ώστε να καθιστά ικανή την αντίληψη των Δίωτων κυμάτων.